عذر دارم

تا وقتی که هر کار میکنی فکر می‌کنی یه دونه زن داره این کار رو می‌کنه، تا وقتی تو یادت هست که زنی و این زن بودن رو از آدم بودن جدا کردی، خب بقیه هم یادشون هست. یادت که بره و شروع کنی به زندگی و فکر نکنی که اگه درس می‌خوونی یا آدمِ آگاهی می‌شی و یا اگه کار می‌کنی و یا اگه تنها زندگی می کنی یا اگه... چون زنی، این‌ها یعنی شاخ غولی که شکستم، خب همینِ که هست.
اگه یه روزی زن که دیدی که شده راننده تاکسی فکر نکردی اِ چه جالب زن‌ها هم می‌توونن. و بعدش اگه مرد دیدی آشپز باشه و قرمه سبزی بپزه و مو ببافه برات، فکر نکردی چه عجیب و از ذهنت نگذشت که وا! چه اوا خواهری.
بعد اگه شک کنی توی لزوم وجود رشته‌یی به نام و نشون مطالعات زنان و بعد اگه مردها رو یک خودپرداز بانک ندیدی همش. یعنی اینجوری که اگه زن بودن برات عذر نبود، بعد حقی داری که بجنگی براش.