در ایران، مفهومی با عنوان "privacy" یا حریم شخصی موضوعی به نسبت جدید و حتی غریبه است. به راحتی می‌شه گفت اصلن چیزی به اسم حریم شخصی وجود نداره. برای این کار به یک دستگاه خودپرداز مراجعه کنید و ببینید که چه شود.
به نظر من، این کلمه بسیار خارجی است. و از خارج به ما رسیده.
بعد،
یک چیزی توی تورنتو به وفور دیده می‌شه. خونه‌هایی با پنجره‌های قدی، بی‌پرده. با یک نگاه دم دستی ا وا داشتم آسمون رو می‌دیدم، تا ته زندگی مردم رو می‌شه دید. به راحتی.
می‌شه گفت یا روی فرهنگ داشته‌ی مردم حساب می‌کنن و فکر می‌کنن کسی نگاه نمی‌کنه. که خیلی عجیبه، فرهنگ شهری که اینهمه مهاجر داره، اصلن معلوم نیست چیه.
یا براشون مهم نیست، و میراطور زندگی می‌کنن.
لینک چیزی که زمانی برای میرا نوشته بودم. یک زمانی وبلاگ‌نویسی برای من امر مهمی بود.
1 comments:
وقتی داشتم این نوشته رو می خوندم یاد میرا افتادم که دیدم شما خودتون هم بهش اشاره کردین... من خیلی میرا رو دوست دارم
Post a Comment