درست است من شبها که بیدار می شوم و خوابم نمی برد چند ساعتی، همه چیز را حواله می دهم به گور بابای شما، ولی خداییش می فهمم چرا صبرش تموم نمی شه و دنیا رو نمی ریزه به هم. منهم بودم، هزار هزار سال بهشت رو نمی دادم به یک لحظه شنیدن خووندن این بالدارها توی اول صبح. مرغ تسبیح گوی و ما خاموش... .

0 comments: