چندگانه

خواننده‌ی گرامی،‌ امروز برای من، از روزهای حال من خوب است، باور کن، است.
و باز کسی نیست که حالِ خوبم رو باهاش به اشتراک بذارم.
تجربه‌یی کمی طولانی به من یاد داده که آدم‌ها جنبه‌ی حالِ خوب رو ندارند، چندان.
آخرین آدمی که فکر کرده بودم می‌تواند روزهای خوبِ زندگی روم درک کنه، آنچنان تو زردِ‌ زندگی از آب دراومد که من، حالا عقب نشسته باشم.
کسی، قدر روزهای خوب رو نمی‌دونه.
کسی، لیاقت خوشی‌های آدم رو نداره.
بیشتر، انتظار دل‌خوشی بزرگ دارند برای خندیدن.
ولی‌کن، خواننده‌ی گرامی، بی‌شعار، پیدا کردن خوشی‌های بزرگ، اون‌قدر دیر اتفاق می‌افته که شما، جاده رو یادت بره.
بعله.
سلام بر جودی‌ِ بابالنگ دراز و روز پردردسرش.