Like I do Chinese!

سه سال و نیمه که دارم ویلون می‌زنم. 28 سالم بود که شروع کردم، و هیچ به حرف آدم‌ها "که خب یه ساز ساده‌تر" گوش نکردم و سفت و سخت وایسادم که من این رو دوست دارم.
یادم نمی‌آد، مردم، حرفی زده باشن که ا؟ آورین آورین، چه خوب که دوست داری، چه خوب که پی‌گیرش هستی، چه خوب که کم نیاوردی جلوی سختی‌ش. (ویلون زدن، کار سختیه. از معدود کارهای دنیا که من تمام قد معتقدم سخته، و بعضن باور دارم که سن و سال عامل بسیار مهمیه توی نواختن این ساز. ولی خب، کافیه من چیزی رو دوست داشته باشم)
ولی... وقتی یهو دیدم که یه هدف اشتباهی سر راه خودم گذاشتم، و فکر کردم مقاومت کردن براش برای من فایده‌ایی نداره، و رهاش کردم، عالم و آدم شدن منتقد رفتار و کردار من.
آدم تنبل
آدم ترسو
آدمی که کم آورده
آدمی که مهم نیست و فکر می‌کنه مهمه
آدم لوس (جدی؟ من؟ لوس؟ چند بار با من حرف زدین و حس کردین من لوسم؟ چندتا آدم می‌شناسین که خارج از ایران زندگی می‌کنن و تا دسته لوس بودنش توی چشم‌تونه؟)
(یک مورد خاص) حتمن کارت خوب نبوده که کار پیدا نکردی، (هانی! من یه جا فقط روزمه فرستادم، که اون‌ها هم قبولم کردن و بهم پذیرش دادن. یه خورده فکر کنیم بد نیست.)
واقعن واتز رانگ ویت یو پیپل؟
با واژه‌ی دل‌چرکین آشنایی دارین؟

9 comments:

Brief Encounter said...

قبول کردن اشتباه بعد یه مدت طولانی سعی کردن شجاعت می خواد و کار هرکسی نیست

اتفاقن من هم همون سن ها بودن که گیتار رو شروع کردم, فروشگاه استیوز اینجا رو رفتی؟

چندگانه said...

نه من اونجا تقریبن جایی رو ندیدم. خیلی زود رفتم تورنتو

NEGAR said...

ziba roo,
Steves TO ham shobeh daareh, hamin baghal khooneh man. daafeh digeh ke amadi mibaramet.
n

چندگانه said...

ا؟ کجا بود نگار؟ ندیدم یعنی؟ یه جایی بود با هم رفتیم، روبه‌روی اون سالن الماس‌طور، اونجا نبود؟

NEGAR said...

na, oon yeki digast.
in to Queen West e, 300 baar az jeloosh rad shodim, vali labod man fekr kardam gitar barghi o ina be to nemiad, nabordamet too :)

چندگانه said...

هاااااااااااا، بریم بریم

همای said...

اصولا آدمیزاد حرف مفت زیاد می زنه، نباس گوش داد

اونایی که زیاد حرف می زنن، هموناین که کم عمل می کنن، راست می گن خودشون بیان وسط ببینن چند مرده حلاجن

Anonymous said...

پس تو یکم ویلون بلدی بزنی خوبه که مقاومت کردی چون دوست داشتی پس من دوباره یه روزی می رم یه سنتوری شبیه اونی که فروختم رو می خرم یا شایدم یه گیتار بخرم حداقل اش اینه که بعد چند سال تمرین هر جا یه اهنگی بشنوم احتمالن چیزهای زیادی درباره اش می فهم که الان نمی فهم.

Brief Encounter said...

http://www.stevesmusic.com

من گیتارمو ازینجا خریدم
تورنتو و اتاوا هم شعبه داره