چندگانه

خوبی‌ ها. خوشی. باز بندی و طنابی پیدا کردی که خودت رو آویزن‌ش کنی و بچسبی به زندگی‌ت. و فکر کن خوشِ‌ها. بی‌دلیلی سنگین. بعد یه حرفی، کلمه‌یی، اشاره‌یی می‌برِ تو رو به دنیای سیاهی که تازه ازش فرار کردی. نمی‌دونم فقط من اینهمه حرف‌ها راحت، ناراحتم می‌کنن یا اینکه همه اینطورن. حس می‌کنم هیچ استقلال ذهنی و فکری ندارم.